ustalać się – ustalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykształcać się, przyjmować stałą postać, stabilizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustalają się procedury demokratyczne. Ustalił się zwyczaj wpisywania do księgi pamiątkowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustalać — → ustalić … Słownik języka polskiego
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
stabilizować — ndk IV, stabilizowaćzuję, stabilizowaćzujesz, stabilizowaćzuj, stabilizowaćował, stabilizowaćowany 1. «doprowadzać do stanu trwałości, równowagi; utrwalać, ustalać, normować» Stabilizować poziom czegoś. 2. techn. «ogrzewać przedmioty metalowe do… … Słownik języka polskiego
ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… … Słownik języka polskiego
chronologizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, chronologizowaćzuję, chronologizowaćzuje, chronologizowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} lokalizować w czasie, ustalać chronologię wydarzeń, faktów, zjawisk, procesów itp.; także: ustalać ich następstwo w czasie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, namierzaćam, namierzaća, namierzaćają, namierzaćany {{/stl 8}}– namierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, namierzaćrzę, namierzaćrzy, namierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umawiać się – umówić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wspólnie, po porozumieniu się z kimś podejmować jakąś decyzję; ustalać, uzgadniać, postanawiać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długo umawiali się co do formy zapłaty. Umówili się, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bukować — I ndk IV, bukowaćkuje, bukowaćował łow. «o łosiach, jeleniach i owcach: zaspokajać popęd płciowy, odbywać okres godów, rui» ‹z niem.› II ndk IV, bukowaćkuję, bukowaćkujesz, bukowaćkuj, bukowaćował, bukowaćowany «ustalać termin wykorzystania… … Słownik języka polskiego
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego
